Studenci pierwszego roku niejednokrotnie są straszeni pierwszą sesją. Strach przed nieznanym jest wytłumaczalny, sytuacja jest gorsza jednak, gdy każda następna sesja powoduje taki sam stres.
Nie powinna. Sesja egzaminacyjna jest częścią życia akademickiego i jest w nim zakorzeniona tak, jak rozmowy z wykładowcami, czy juwenalia.
Jest czymś, co po prostu nadejdzie i wszystkie modlitwy o odwołanie egzaminów mają niewielkie szanse, żeby się ziścić. Dlatego warto przygotować się do tego trudnego okresu. Oczywiście najlepsze byłoby pojawianie się na zajęciach przez cały rok, osobiste robienie notatek oraz regularna nauka. Nie udało się? I bez tego da się wszystko pozdawać.
Po pierwsze warto spojrzeć na ogół wymaganego materiału i przekonać się, które przedmioty będą wymagały największych nakładów czasu. Do części z nich sporo ludzi uczy się na noc przed testem, inne wymagają od studenckiej braci większych nakładów czasu. Zaplanujmy sobie (przed sesją!), w jakim momencie i przez ile będziemy się uczyć. Warto nawet zaplanować sobie całe dnie, a w rozkład wpisać nie tylko naukę, ale i uzupełnianie notatek, wyjścia do pracy czy na piwo, czas na relaks. Jeśli starannie zaplanujemy ten okres, sesja być może będzie trudna, ale nie druzgocąca.
Czy powinno się słuchać informacji o tym, jak testują wykładowcy? Warto, chociaż nie trzeba wierzyć w każdy szczegół. Nawet wykładowcy, którzy podobno przepuszczają wszystkich z trójami, mogą sprawić przykrą niespodziankę. Nie potrzeba również wydawać pieniędzy na suplementy, dzięki którym podobno mamy być wyjątkowo bystrzy i mało senni. Zamiast tego, może można przygotowywać się przy kawie, wśród znajomych?
Pamiętajmy też, że obecnie pewne rzeczy są mniej skomplikowane niż kiedyś.
Jeżeli analizowana tematyka okazała się dla Ciebie istotna i masz chęć ją zbadać również od innej strony, przeczytaj więcej w witrynie (https://www.psycholog-wroclaw.com/) – ona też ją omawia.
W nauce do egzaminu pomaga nam smartfon, notatki, jeśli znajdzie się ktoś uprzejmy, można skserować.
Pokolenie obecnych pięćdziesięciolatków musiało być regularnym gościem w bibliotekach, a notatki przepisywać przez kalkę, w taki sposób, żeby jedno kopiowanie służyło kilku osobom.
Poza tym egzamin we wrześniu, chociaż skraca czas lata, naprawdę nie jest końcem świata.